Gisterenavond ben ik naar een pianorecital door Feico Deutekom geweest. Hij speelde 14 van de 20 etudes voor piano van Philip Glass. Het was echt geweldig. Feico begon te spelen en ik realiseerde mij direct dat het anders klonk dan de etudes gespeeld door Vicky Chow, die ik beluisterd heb voor het concert. En zoals vaak wanneer je iets kent en het gaat anders, dan is dat even wennen, maar het duurde niet lang of ik was helemaal verrukt van Feico’s warme interpretatie van deze etudes. Af en toe vertelde Feico, tussen het spelen van de etudes door, iets over Philip Glass en zijn muziek en hoe hij Philip Glass leerde kennen bijvoorbeeld en dat zij samen gespeeld hebben.

Philip Glass is inmiddels 86 jaar en componeert nog steeds. Philip Glass is als 19 jarige reeds afgestudeerd Bachelor wiskunde en filosofie. Zijn hart ligt echter bij de muziek en hij vertrekt naar een conservatorium waar hij dwarsfluit speelt. Vervolgens studeert hij, voornamelijk keyboard, aan de Juilliard School of Music. Na deze studie reist hij naar Parijs waar hij bij Nadia Boulanger studeert. In Parijs wordt hem gevraagd de oosterse muziek van Ravi Shankar om te zetten in westerse muzieknotaties. Om dit goed te kunnen doen reist hij in 1966 naar Noord India waar hij Tibetaanse  vluchtelingen ontmoet en in 1972 de veertiende dalai lama leert kennen. Terug in Amerika is zijn muziek niet meer hetzelfde. Zoals Feico vertelt klinkt de oosterse muziek door in bijvoorbeeld zijn etudes.

Zoals Feico ook uitlegt bestaat de muziek van Philip Glass uit zich herhalende patronen die ook weer tegen elkaar in gaan, al is dit bij de etudes niet het geval, die zijn transparanter. Het herhalende karakter van de muziek doet iets met je. Gebruik van muziek en geluid om in trance te raken bestaat al sinds de tijd dat de mens bewustzijn kreeg. Zie voor dat laatste de blog over de verbeelding. Sjamanistische culturen van over de hele wereld zijn zich hier al duizenden jaren van bewust. Zij gebruiken ritmes, specifieke klanken en herhaling om een staat van veranderend bewustzijn te creëren, in trance te raken en toegang te krijgen tot wijsheid en om genezen. Zij zijn reeds bekend met het effect van geluid en de invloed van trillingen op het zijn van de mens. Dit wisten Pythagoras en de oud Egyptenaren ook, maar ook voor de monniken in Tibet is muziek een weg en een leerschool. Harmonische trillingen zijn door hun klanken belangrijke producenten van rust, orde en welbevinden. Onharmonische klanken hebben het tegenovergestelde resultaat.

Iedere cel in ons lichaam heeft een trilling en water is de drager daarvan. Aangezien volwassenen voor ongeveer 65% uit water bestaan kun je wel nagaan dat we heel gevoelig zijn voor geluidstrillingen. Het meditatieve en repeterende karakter van de muziek van Philip Glass creëert zo voor mij een oase van rust en geluk naast dat het een genot is naar de schoonheid ervan te luisteren. Wanneer het dan ook nog eens heel mooi wordt uitgevoerd is het resultaat een zeer fijne avond, waar ik met veel plezier aan terugdenk.