Leren om de  eigen emotionele uitingen te herkennen en te doorzien zodat aangeleerde overeenkomende patronen onderschept kunnen worden en het gedrag afgeleerd kan worden. Met overeenkomende patronen bedoel ik innerlijke sjablonen die matchen, overeenkomen met sjablonen in de wereld om je heen. Dat kan zijn in het brein van iemand anders in je directe omgeving of, wat verder, in informatie in het universum.  Conditionering, wat een verzamelterm is voor leerprocessen waardoor een organisme zich aanpast aan de omgeving, kan,  er vanuit gaande dat de opwinding wordt veroorzaakt door een externe stimulus, bevrijding uit de vaak vicieuze cirkel veroorzaken. Ik bedoel niet door cognitieve gedragstherapie, maar door het herkennen van de onderliggende, waarschijnlijk gegroeide in de zin van toegenomen, onderliggende overeenkomende patronen die onbewust zijn. Josef Breuer deed dit eind 19^e eeuw door de hypnose van vrouwelijke patiënten met symptomen van wat toen hysterie werd genoemd, en wat verdrongen, in het onbewuste terechtgekomen, als zeer onprettig beleefde ervaringen, waren. Freud, Breuer’s leerling en collega, die overigens niet zo goed schijnt geweest te zijn in het genezen door, en het onder, hypnose brengen van zijn patiënten, heeft dit later aangetoond.

Het schijnt dat de prikkels uit de omgeving die de REM staat triggeren dat doen via de vecht of vlucht reactie, de overlevingsstand van het sympathisch zenuwstelsel. Dat brengt namelijk het lichaam in staat van gereedheid, wanneer inspanning vereist is en een spannende of bedreigende situatie deze reactie oproept. De overlevingsstand zeg maar. Het stofje dat hierbij hoort, is de neurotransmitter adrenaline. Ook komt hier veel van het stresshormoon cortisol bij vrij.  Daar wil je ook niet teveel van door je lichaam voelen gieren. Ook het belonings- of straf mechanisme, betrokken bij de evaluatie van beloning en straf, speelt een rol in dit proces. Dit proces vindt plaats in een deel van het limbische systeem, dat ook wel het zoogdierenbrein wordt genoemd. 

Wanneer iemand door een kleinigheid enorm woedend wordt bijvoorbeeld dan is dat omdat er een patroon van overeenkomst is dat waarschijnlijk gegroeid is. Dit is ook wat leren doet: de concentratie is gericht op het bestaande patroon en hoe meer dat gebeurt hoe groter dat patroon van overeenkomst wordt. De REM staat wordt getriggerd via signalen door de thalamus heen die de REM staat activeren waar onze instincten in bewaard zijn. De thalamus is de verbinding tussen het letterlijk en figuurlijk hogere en het lagere deel van het brein. Thalamus betekent in Grieks slaapkamer. We focussen onze aandacht dan op de prikkel en onze pupillen vergroten zich en de bloedstroom naar de hersenen neemt toe. Als dat langer duurt worden de opgeslagen patronen vergroot en versterkt. Het onwenselijke, want ongezonde, gedrag wordt aangeleerd ofwel versterkt.

Woede kost op zich al veel energie, maar wanneer iemand ook ’s nachts teveel energie verbrandt in zijn remslaap, omdat zijn emotionele behoeften niet vervuld worden overdag, wanneer hij of zij zich teveel zorgen maakt over een langere periode, dan wordt hij of zij depressief, heeft geen zin om op te staan ’s morgens en dingen te doen. De ongebruikelijke hoeveelheid  van opwindingsniveau in het autonome zenuwstelsel zorgt er dan voor dat er heel veel wordt gedroomd, waardoor de klachten van depressie zich voordoen. Tobben leegt onze energievoorraad. Het enige wat dit oplost is actie ondernemen om de emotionele behoeften overdag, bijvoorbeeld ontstaan doordat iemand in je omgeving je niet voor vol aanziet, of voldaan te krijgen of op te heffen door te zorgen dat het je niet meer kan raken. Dit klinkt wederom heel eenvoudig … .