Gisteren heb ik het over de lelie gehad en dat deze onder andere een symbool van maagdelijkheid en zuiverheid is, bijvoorbeeld als een symbool van de maagd Maria. Vandaag ga ik verder met zo’n veel vereerde vrouw, de Romeinse Godin Venus, aan wie ikzelf eergisteren de fotocollage Venus van de lage landen gewijd heb. Venus, een godin wier verering begint als beschermvrouwe tegen de zonde.

Op 1 april wordt, in het jaar 293 voor Christus de Veneralia gevierd. Het is het Oud-Romeinse festival van Venus Verticordia, de godin van de liefde en schoonheid (vgl de Griekse Godin Aphrodite wier cultus later begon in 217 voor Christus). De aanbidding van de godin Fortuna Virilis is ook onderdeel van dit festival. Het standbeeld van Venus in de oudste Venustempel ooit gebouwd in Latium, midden Italië, met als hoofdstad Rome, wordt gewassen en met bloemen getooid. Het wassen is een oud gebruik van reiniging van zonden. Wie wil er niet van Venus afstammen? In ieder geval de Romeinse keizers Julius Ceaesar en Augustus wilde dit wel en lieten hun geslacht teruggaan tot Aeneas, de zoon Venus, volgens de aloude mythen. Ook Julius Caesar wijdde een tempel aan Venus (de Verwekster)

Om even terug te aan naar de Heilige Maagd Maria, in de derde eeuw ziet de Venus Caelestis, de hemelse Venus, het licht. Zij is de beschermheilige van de stad Rome met de grootste tempel gewijd aan Venus. Het schijnt dat de openlijke of genoteerde verering van Venus door gaat tot in ieder geval het begin van de vierde eeuw. In die tijd verordineert de keizer Constantijn de Grote dat het Christelijk geloof dé religie van het Romeinse rijk wordt en stelt een paleis ter beschikking aan de pausen die er tot het jaar 1508 in wonen. De zondag als rustdag wordt door hem ingesteld in het jaar 321. De zondag als dag van de zon wordt dan al als een rustdag door het volk gezien in het religieuze leven van die tijd.

Het is niet te doen alle kunstwerken ooit opgedragen aan de Godin van de liefde hier te noemen, het zijn er ontelbare. Het bekendst is waarschijnlijk de Venus van Milo of Aphrodite van Melos eigenlijk, een Grieks marmeren beeldhouwwerk van rond 130 voor Christus dat in onze tijd vooral bekend is vanwege het ontbreken van beide armen. Het wordt in het jaar 1820 door een boer in een weiland op het eiland Milo in de Egeïsche Zee (Grieks: Melo) gevonden. Een andere kunstuiting die alom bekend mag worden beschouwd is de Geboorte van Venus dat in 1485 geschilderd is door Botticelli. Weer later, in 1968 , bedacht de Spaanse kunstenaar Salvador Dali de Venus met laden, geïnspireerd door de “Traumdeutung’ van Sigmund Freud. Dali verbeeldt hier de geheime laden van het onbewuste die op onverwachte momenten kunnen worden geopend. Een paar jaar eerder, in 1965 wordt het nummer “Venus in furs” (Venus in bont ) van de hand van Lou Reed opgevoerd tijdens het debuutoptreden van de Amerikaanse band The Velvet Underground. Het is geïnspireerd op de gelijknamige novelle van Leopold von Sacher-Masoch, die schreef over seksuele onderwerping en naar wie de term masochisme is vernoemd. Uiteindelijk hebben we ons met mijn blog over Venus aan een tegenovergestelde symboliek onderworpen zo lijkt het.