Ooit, in een ver verleden, was er vrouw van ongekende schoonheid en wijsheid in mijn leven die de werkelijke liefde voor de kenbare waarheid in mij deed ontvlammen. En, hoewel of liever doordat ik mij gedroeg als een onbeholpen jager, verloor ik haar na een heftige achtervolging. Zoals Apollo door de liefde voor een nimf, opgewekt door een pijl van Eros, haar achtervolgt door de bossen totdat zij door de riviergod Peneus, wier hulp zij had aangeroepen, in een laurierboom wordt verandert en zijn zoektocht moest staken.

Wie was deze vrouw, de andere, deze belichaming, van de reis, van de ziel, zoals zij veelvuldig voorkomt in de oude Griekse mythen, met Pallas Athene, Artemis of Aphrodite of allen ineen als doel? Achtereenvolgens zijn zij de godin van oorlog en vrede en de filosofie en wijsheid, de godin van de jacht, de wilde natuur en de geboorte, een lichtgodin en de godin van de liefde, schoonheid en vruchtbaarheid. Net als bij Dante Alighieri Beatrijs in zijn Goddelijke Komedie is zij en zijn zij de belichaming van de reis die een man maakt wanneer hij terugkeert in zijn innerlijke belevingswereld nadat hij zijn anima op een vrouw in zijn omgeving heeft geprojecteerd.

Het is het verlangen van de man, of het vrouwelijke in de man, naar het voor hem eeuwig onbereikbare, de ultieme waarheid, die hij niet kan kennen met zijn verstand doch slechts in stilte kan ervaren in liefde opgewekt door schoonheid. Liefde die hem stil doet vallen, zijn handelen verlamt en hem op doet gaan in zijn innerlijke belevingswereld in een reis naar de verre diepten van zijn ziel en uiteindelijk hopelijk de weg naar boven, naar het licht. Helaas is deze vrouw, in ieder geval in de ogen van die man uiteindelijk een wispelturige, onberekenbare koningin, die uiteindelijk voor hem van haar voetstuk valt en verwordt tot zijn Hekate, een ander Griekse godin, meesteres van de magie, de geesten, de maan en de nacht. Uiteindelijk verandert zij in een laurierboom.

Het moge duidelijk zijn dat dit de zoektocht van de man in wording ernstig bemoeilijkt en er zijn er waarschijnlijk vele die de tocht staken. Ik weet dat ik dat deed na twintig stormachtige jaren. Ik begon een nieuw leven meer gericht op materiële zaken en begon uiteindelijk als interieurfotograaf mijn boterham te verdienen. Echter een paar jaar geleden, tijdens corona droogde het werk op. Ik zat thuis en begon te lezen, vooral Jung  en Chinese filosofie. Zo kwam het dat het lot mij riep mijzelf weer in mijn innerlijke wereld te verdiepen en spiritueler te worden. Tot nu toe verloopt deze reis een stuk gelijkmatiger en is het een mooie verdieping van het gelukkige leven dat ik met mijn huidige vriendin heb.