Spiritueel

Het dal is een laagte tussen twee of meerdere bergen of hoger gelegen delen. Een dal kan een soort van oase zijn of een duistere mistige laagvlakte. Meestal wordt het ervaren als het laatste. Daar ga ik het hier over hebben. Door een dal gaan is vaak een metafoor voor een moeilijke periode doorstaan. Dit kan zijn emotioneel of mentaal, in je gevoelsleven of in je denken. Je voelt je somber, terneergeslagen of zelfs depressief. Of je loopt vast in je dromen en ideeën en komt er niet of moeilijk uit.

Psalm 23:4, verreweg de meest bekende psalm, veel gereciteerd op uitvaarten, vat het als volgt samen: “Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik vrees geen kwaad, want Gij zijt bij mij; uw stok en uw staf, die vertroosten mij.” Valt opvalt hier zijn de stok en de staf. De staf en de stok zijn symbolen van autoriteit, macht en waardigheid. Denk aan koningen en bijvoorbeeld herders die een kudde hoeden. In ruime zin zijn stokken en staven ook van vegetatieve oorsprong (denk aan takken) en als zodanig symbolen van de immanente kracht van de natuur. Je zou bovenstaande zin dus kunnen interpreteren als: al heb ik het moeilijk op mijn weg – door het dal – ik ben niet bang dat het verkeerd afloopt en heb hoop dat ik uit het dal zal komen door de natuur met zijn eeuwige, steeds weer herstellende cyclus als uitgangspunt. Denk hierbij aan bijvoorbeeld de vier jaargetijden.

In die zin is door een dal gaan iets nieuws leren en jezelf ontwikkelen, zodat je er beter uitkomt dan je de fase inging. Het afdalen kan op zich al stress of angst geven. Naar beneden gaan is mogelijk enger dan omhoog klimmen. Het afdalen op de fiets van een steile helling kan hard gaan en zeker wanneer er dan ook nog onoverzichtelijke bochten zijn, kan dit de nodige stress opleveren. Het klimmen in de pedalen is dan weer een stuk zwaarder, maar minder beangstigend. Een ander metafoor van het afdalen in een dal is die voor de afdaling in je onbewuste. Ook dit is niet zonder gevaar, al helemaal niet voor de daarin ongeoefende persoon. Er bestaat zelfs het gevaar dat je overspoelt raakt door de, tot dan toe, onbekende inhouden van dat onbewuste. Een geloof in een steunende, helpende kracht kan dan van onmisbare betekenis zijn. Dit hoeft niet de God uit het Oude Testament te zijn. Het kan van alles zijn. Van een professional of vriend(in) in je omgeving, een waardering voor natuurkrachten of een goed boek.

Door een dal gaan kan een hachelijke onderneming zijn voor een enkeling, maar ook een uitdaging met als resultaat een wijze les. Een leuke bezigheid wordt het alleen voor het geoefende individu, die min of meer weet wat hij doet. Uiteindelijk word je dan een geoefende wandelaar voor wie de weg interessanter is dan de uiteindelijke bestemming.

Read more

Een roepende in de woestijn, je kunt er inmiddels waarschijnlijk een oase in diezelfde woestijn mee vullen. Het bekendste voorbeeld is natuurlijk dat van Johannes de Doper, een profeet. De bijbel komt in dit verband met de uitspraak: “ Ik ben de stem van een die roept in de woestijn: Maak de weg van de Heere recht, zoals Jesaja, de profeet, gesproken heeft”. Jesaja (40:3) zegt het als volgt: ”Een stem des roepende in de woestijn: Bereidt den weg des Heeren; maakt recht in de wildernis een baan voor onze God!”. Alsof er een weg is in de woestijn, denk ik dan. Of toch? Het lijkt alsof iedere geloofsheld eerst in de wildernis, oftewel de woestijn, heeft doorgebracht. Andere zeer bekende profeten en geestelijke leiders waren in dit beperkte verband bijvoorbeeld Jezus en Mozes.

Een roepende in de woestijn is iemand naar wie niet geluisterd wordt door de mensen of waar die mensen niet naar willen luisteren. De weg in de woestijn is dan de spirituele ontwikkeling die zo’n wegbereider heeft te gaan voordat hij anderen op zijn pad kan laten volgen. Jezus en Mozes zijn daar heel groot in geworden. Maar ook Boeddha en Lao Tze zijn geen onbekenden op deze plek. Mozes heeft een heel volk geleid en opgevoed in de woestijn, de ideeën van Jezus zijn uitgegroeid tot een wereldreligie van flinke omvang met een flinke vinger in de pap in de westerse wereld. Of dit ooit de bedoeling is geweest, van die zoon van een ambachtsman, valt zeer te betwijfelen.

Iedere persoon die verlicht is weet ervan, goede volgelingen zijn moeilijk te vinden. Het is duidelijk dat iemand die verlicht is, wil schijnen in kleine of grotere kring en dat doet door zijn kennis samen te vatten in woorden en misschien een leer. Daar gaat het al fout. Woorden zijn woorden, ze hebben veel kracht maar het blijven gesproken geformuleerde ideeën. Verlicht zijn heeft ook te maken met voelen, voelen dat iets is, dat iets klopt, een aanname van een verlicht idee om het idee zelf, dat volledig uitkristalliseert in jou. Het kan soms als een echt licht worden ervaren in de persoon of er omheen. Maar draag dat maar eens over. De meeste mensen begrijpen het niet of willen het niet begrijpen, wat hetzelfde is al willen horen.

Ideeën omtrent een weg roepen vaak weerstand op. Er zijn allerlei onoverzienbare consequenties en er komen allerlei, al dan niet moeilijke verantwoordelijkheden bij kijken. Ook vallen er vaak heilige huisjes om, of ze worden zelfs totaal omgeblazen. Bovendien, ik schreef het zojuist al: woorden zijn woorden. Woorden kunnen totaal verkeerd begrepen of uitgelegd worden. Dit kan komen door gebrek aan kennis of inzicht, doordat iets totaal buiten je perceptie of beleving ligt. Een andere mogelijkheid is dat dit met slechte bedoelingen gebeurt om macht, geld of andere voordelen, bijvoorbeeld het bevredigen van seksuele verlangens, te vergaren. In wezen is iedere religie, sekte, school of cult een aftreksel van een in wezen diepzinnige beleving van de ultieme waarheid.

Verlichte mensen zien die waarheid maar blijven vaak roepende in de woestijn. Het recht maken van de weg heeft voor hen zelf veel betekenis en veel duidelijk of minder duidelijke consequenties en geeft hen hopelijk een beter leven, maar of dat voor de mensen om hen heen die hun woorden moeten aanhoren ook geldt blijft een grote vraag.

Read more

Van de week bladerde ik door de Dikke Van Dale, het woordenboek van de Nederlandse taal op zoek naar de betekenis van een woord, toen mijn oog viel op het woord ‘hart’, of liever gezegd de drie kolommen uitleg die er bij staan. Op anderhalve pagina worden de zestien betekenissen, verdeeld over drie hoofdgroepen, beschreven. Een mooi moment om zelf eens aandacht te besteden aan het hart in deze blog lijkt mij. Ik ga hier in op 1. Het hart als orgaan, 11. Het hart als zetel van de liefde en 12. Het hart als zetel van verlangen, om de indeling van de Van Dale aan te houden.

“Het hart (Lat. ‘cor’, Gr. ’kardia’), holle spier in de borst van mensen en hogere dieren, die met de bloedvaten in verbinding staat en het uitgangspunt is van de bloedsomloop, die door de pulserende beweging ervan gaande wordt gehouden.”

Dat is één benadering. Wat mij opvalt zijn de woorden ‘hol’, ‘verbinding’ en ‘beweging’. Als zetel van de liefde zal ik het hart niet snel hol noemen, maar het woord verbinding en het woord beweging roept wel allerlei associaties bij mij op. Het hart is vaak gevuld met gevoelens, of emoties wanneer deze sterker zijn, zo lijkt het. Biologisch gezien is het een fysiologische reactie in de hersenen. Het woord verbinding leidt mijns inziens naar het idee van relatie, iets waartoe we de vaardigheden hebben, die we ook kunnen toeschrijven aan het hart. Ik kom daar verderop op terug. Het hart is altijd in beweging, we noemen dat verlangen (betekenis 12).

Kort samengevat blijkt uit deze bescheiden blog dat het hart en de werking die we eraan toeschrijven bijna net zo wonderlijk zijn als de werking van onze hersenen.

Read more

Op deze mooie zonnige dag ben ik weer opnieuw naar de Amsterdamse waterleidingduinen gereisd, vooral om daar nieuwe, betere foto’s te maken van mijn favoriete vogel, de IJsvogel. Het fotograferen van vogels begon met allerlei klein spul in of vanuit tuinen, maar al snel ga ik naar grotere gebieden en gaat het om grotere vogels, zoals de Buizerd en wat later de Torenvalk. Sinds vorige zomer de IJsvogel. Een moeilijk te zien en te fotograferen klein vogeltje, zo ontzettend klein namelijk en zelden op zijn post. De ‘Alcedo atthis’, zoals het gedoopt is bovendien razendsnel wanneer het vliegt of duikt. De soortnaam atthis is mogelijk een verwijzing naar de Griekse schone ‘Atthis’ die door de Griekse dichteres Sappho werd aanbeden.

Het is een visser en vaste bezoekers van deze blog kennen het verhaaltje bij de foto op de homepage over de IJsvogel al. Het heeft grote zwarte ogen die pienter en brutaal in het rond kijken en een lange smalle snavel. Het is 16 cm hoog, zijn spanwijdte is ongeveer 25 cm en het weegt ongeveer  tussen de 34 en de 55 gram. Het is te zien in Europa, Azië en hier en daar in Noord Afrika. De IJsvogel kan een snelheid van 80 km per uur halen. Zoals gezegd is het een visser en daarin heeft het een ruime smaak,. Ik heb foto’s gezien van een IJsvogel met een vis in zijn bek die bijna tien keer groter was dan het zelf is. Dat kan natuurlijk gephotoshopt zijn, maar het zou mij niets verbazen wanneer deze kleine vogel tot grote dingen in staat is.

Deze vogel weet wat het is moeite te doen voor iets. De IJsvogel is dan een visser, maar het is geen watervogel. Het duikt met gevaar voor eigen leven daar het geen zwemvliezen, slecht vergroeide pootjes heeft en zijn veren zijn niet waterbestendig, niet vet genoeg. Daardoor blijft het niet drijven, maar kan het wel razendsnel diep duiken.

Bij de Inheemse Indianen heeft de IJsvogel de status van een krachtige magiër en sjamanistisch genezer. Bovendien worden ijsvogels gezien als boodschappers. Er is een verhaal waarin de dochter van de zon wordt ontvoerd en verstopt in de modder van de rivier. Een hele dag zochten alle mannen en wezens naar haar in de rivier, maar konden haar niet vinden. De ijsvogel was de laatste die op zoek ging. Hij blies met zijn tabakspijp over het water en gebruikte zijn magie om het water helder te maken. Toen het water helder was, doorkliefde de ijsvogel een mand, waarin het meisje verstopt zat. Hij haalde haar uit het water en bracht haar terug naar haar vader, de zon. 

In het verhaal over de Ark van Noach speelt  de IJsvogel de rol van verkenner, het is een van de eerste vogels die wordt uitgezonden om land te zoeken, na de duiven. De IJsvogel komt niet terug, het is zo blij vrij te zijn en hoog te kunnen vliegen na jaren van gevangenschap, dat het de ark en zijn missie vergeet. In het Christendom is de IJsvogel dan ook het symbool van vergeetachtigheid en boetedoening.

Zo is er toch nog een blog na een dag reizen en fotograferen, een aanvulling op wat er al op de blogpagina staat over deze wel heel bijzondere vogel die de blikvanger van deze blog is.

Read more

Vandaag is het Blue Monday, ook wel bekend als de meest deprimerende dag van het jaar. De maandag van de laatste volle week van de maand januari. Dit naar aanleiding van een formule die de Britse psycholoog Cliff Arnall in 2005 bedacht. Het zou gaan om een formule die wetenschappelijk verantwoord is:

[W = (D-d] x TQ

___________________

M x Na

W staat in deze formule voor het weer, D voor de schulden, d voor het maandelijkse salaris, T voor hoelang geleden het kerst was, Q staat voor hoe goed men nog de goede voornemens volhoudt, M voor het motivatieniveau en Na voor het gevoel om actie te ondernemen. In normale gesprekstaal betekent dit dat deze dag donker en vaak somber is, zoals deze Blue Monday en dat maandag voor veel mensen de eerste werkdag van de week is, telt ook mee. Dat de hoogte van de schulden en salaris voor veel mensen belangrijk is, moge duidelijk zijn. Dat de kerstvakantie voorbij is, en de eerstvolgende vakantie nog als ver weg wordt ervaren is vaak ook al geen pré. Onder de streep zien we dan het vermogen of het ontbreken daarvan om de goede voornemens uit te voeren en de motivatie daartoe. Het is volgens mij mogelijk dat naar gelang variabelen in de formule anders zijn of worden ervaren de intensiteit van de gevoelens van treurigheid, neerslachtigheid en weemoedigheid of zelfs depressie erger of minder erg zijn. De academische wereld heeft zo zijn bedenkingen bij de formule. Zo zou de eenheid ‘tijd’ ontbreken in de formule. Ook zou de formule tegen betaling ontworpen zijn in opdracht van een reisbureau. Het fenomeen Blue Monday blijkt echter wel te leven. Het is overigens niet te vertalen in het Nederlands. In het Nederlands betekent een blauwe maandag iets anders, namelijk iets dat je ooit kort in het verleden hebt gedaan, zoals bijvoorbeeld hardlopen als goed voornemen op 1 januari maar daarna nooit meer. 

Zelf vind ik Blue Monday ook wel een inspiratiebron. Een aantal jaren geleden heb ik op het Centraal Station in Amsterdam een foto gemaakt van de dak constructie met het tweede perron eronder zonder mensen erop. Het geheel heb ik in Photoshop negatief gemaakt en daarna turquoise  gekleurd. Het geeft een koud winters en neerslachtig beeld. En nu dus een blog over Blue Monday op maandag morgen. De kleur turquoise brengt mij bij de kleur blauw. Een kleur die naar het schijnt door veel mensen als koud, afstandelijk en niet vrolijk stemmend wordt ervaren.

Wat kan je doen op Blue Monday? Je kunt in bed blijven liggen of je er op een andere manier aan overgeven, wanneer je je dat kan veroorloven. Per slot van rekening is het slechts één dag op een totaal 365 dagen. Of je kunt er iets moois van maken. Zet je gevoelens en ideeën bij deze dag om in een stuk tekst, een foto of een tekening en kijk hoe je je daarna voelt.

Read more

‘Breathe, breathe in the air
Don’t be afraid to care
Leave, but don’t leave me
Look around and choose your own ground

For Long, you live and high you fly
And smiles you’ll give and tears you’ll cry
And all you touch and all you see

Run, rabbit, run
Dig that hole, forget the sun
And when al last the work is done
Don’t sit down, it’s time to dig another one

For long, you live and high you fly
But only if you ride the tide
And balanced on the biggest wave
You race towards an ealry grave’

Deze tekst komt van het nummer ‘Breathe’ op het album ‘The Darkside of the Moon’ van Pink Floyd. Het album wordt in maart 1973 uitgebracht, nu bijna vijftig jaar geleden. Het is mijns inziens nog steeds een iconische langspeler, die ik al vijftig jaar met veel genoegen beluister en waarvan ik meerdere exemplaren bezit.

De tekst begint met de invocatie om diep in te ademen, lief te hebben en je reis te beginnen, zonder je te verwijderen en toch vooral jezelf te blijven.

Het eerste refrein dat volgt beschrijft de wens dat je maar een lang, voorspoedig leven mag hebben. Dat je je spiritueel en emotioneel mag ontwikkelen en ervan mag genieten, ook van de materiële wereld.

Het daaropvolgende couplet opent met een verwijzing naar het verhaal ‘Alice in Wonderland’ en de oproep tot inkeer in jezelf om je te verdiepen, keer op keer opnieuw.

Het laatste refrein lijkt weer een wens, een wens voor je om met de stroom mee te gaan en te balanceren op de grootste golf die je kunt vinden, als een surfer. Maar dan is er een keerpunt, want het loopt niet goed af wanneer je zo leeft, het leidt volgens de schrijvers van het nummer, Richard Wright en David Gilmour, tot een vroegtijdige dood. Spiritueel of fysiek lijkt mij.

De tekst is duidelijk een erfenis van de voorafgaande flower power van de jaren zestig. Liefde zou het belangrijkste streven in het leven moeten zijn, maar is dat vaak niet. Het nummer is een inleiding tot de rest van de nummers van het album. Het is een conceptalbum, dit is een album waarop alle nummers bij elkaar horen en een consistent verhaal vertellen. ‘The Darkside of the Moon’ is een album dat de diverse kwalen van de jaren zeventig van de vorige eeuw behandelt, zoals bijvoorbeeld verveling, geld, oorlog en waanzin.
Er zijn tussen de vijftig en zeventig miljoen exemplaren van verkocht.

De genoemde thema’s zijn vandaag de dag nog even relevant als vijftig, zestig jaar geleden. Net als ademhalen blijft liefde een voorwaarde voor leven, niet alleen om het contact tussen alle deelnemers aan de menselijke samenleving te smeren en vorm te geven, maar ook om het voortbestaan van diezelfde mensheid te waarborgen. Vluchten, ook één van de thema’s van ‘Breathe’, is dan niet een oplossing, alhoewel soms een voorstelbaar verlangen. Het onder ogen komen van de situatie en het naar beste weten ermee omgaan is dan een betere keuze.

Read more

Op 1 april wordt, in het jaar 293 voor Christus de Veneralia gevierd. Het is het Oud-Romeinse festival van Venus Verticordia, de godin van de liefde en schoonheid (vgl de Griekse Godin Aphrodite wier cultus later begon in 217 voor Christus). De aanbidding van de godin Fortuna Virilis is ook onderdeel van dit festival. Het standbeeld van Venus in de oudste Venustempel ooit gebouwd in Latium, midden Italië, met als hoofdstad Rome, wordt gewassen en met bloemen getooid. Het wassen is een oud gebruik van reiniging van zonden. Wie wil er niet van Venus afstammen? In ieder geval de Romeinse keizers Julius Ceaesar en Augustus wilde dit wel en lieten hun geslacht teruggaan tot Aeneas, de zoon Venus, volgens de aloude mythen. Ook Julius Caesar wijdde een tempel aan Venus (de Verwekster)

Om even terug te aan naar de Heilige Maagd Maria, in de derde eeuw ziet de Venus Caelestis, de hemelse Venus, het licht. Zij is de beschermheilige van de stad Rome met de grootste tempel gewijd aan Venus. Het schijnt dat de openlijke of genoteerde verering van Venus door gaat tot in ieder geval het begin van de vierde eeuw. In die tijd verordineert de keizer Constantijn de Grote dat het Christelijk geloof dé religie van het Romeinse rijk wordt en stelt een paleis ter beschikking aan de pausen die er tot het jaar 1508 in wonen. De zondag als rustdag wordt door hem ingesteld in het jaar 321. De zondag als dag van de zon wordt dan al als een rustdag door het volk gezien in het religieuze leven van die tijd.

Het is niet te doen alle kunstwerken ooit opgedragen aan de Godin van de liefde hier te noemen, het zijn er ontelbare. Het bekendst is waarschijnlijk de Venus van Milo of Aphrodite van Melos eigenlijk, een Grieks marmeren beeldhouwwerk van rond 130 voor Christus dat in onze tijd vooral bekend is vanwege het ontbreken van beide armen. Het wordt in het jaar 1820 door een boer in een weiland op het eiland Milo in de Egeïsche Zee (Grieks: Melo) gevonden. Een andere kunstuiting die alom bekend mag worden beschouwd is de Geboorte van Venus dat in 1485 geschilderd is door Botticelli. Weer later, in 1968 , bedacht de Spaanse kunstenaar Salvador Dali de Venus met laden, geïnspireerd door de “Traumdeutung’ van Sigmund Freud. Dali verbeeldt hier de geheime laden van het onbewuste die op onverwachte momenten kunnen worden geopend. Een paar jaar eerder, in 1965 wordt het nummer “Venus in furs” (Venus in bont ) van de hand van Lou Reed opgevoerd tijdens het debuutoptreden van de Amerikaanse band The Velvet Underground. Het is geïnspireerd op de gelijknamige novelle van Leopold von Sacher-Masoch, die schreef over seksuele onderwerping en naar wie de term masochisme is vernoemd. Uiteindelijk hebben we ons met mijn blog over Venus aan een tegenovergestelde symboliek onderworpen zo lijkt het.

Read more

Gisteren heb ik in de doka gewerkt aan het afdrukken van een negatief met daarop een foto van drie lelies. De lelie behoort to de kruidachtige planten. Een kruidachtige plant is een vaatplant die geen of nauwelijks diktegroei kent. Kruidachtige planten hebben dus geen stam, stengels of takken die dikker worden terwijl de plant overwintert. Kruidachtig wil niet zeggen kruid, zoals er tuinkruiden zijn. Er zijn meer dan honderd soorten, die voornamelijk op het Noordelijk halfrond groeien. In China worden de soorten met eetbare bollen gegeten, terwijl de lelie voor bijvoorbeeld katten dodelijk is.

De lilium, de  Aziatische variant en de in Nederland meest voorkomende, groeit ook in Europa en Amerika. De lelie is vervuld van symboliek. Ze staat voor beminnelijkheid, liefde, vruchtbaarheid, vrouwelijkheid, vergankelijkheid, zuiverheid en eenheid. De witte lelie, die ik heb gefotografeerd staat symbool voor maagdelijkheid en zuiverheid, vooral onder christenen. De lelie is namelijk vaak te zien als religieus symbool in combinatie met de maagd Maria. Jezus zegt over bloemen: en waarom maken jullie je zorgen over kleren? Kijk eens naar de bloemen in het gras. Kijk hoe ze groeien. Ze werken niet en weven niet. Maar Ik zeg jullie dat zelfs koning Salomo met al zijn rijkdom er niet zo schitterend uitzag als die bloemen. Het gras staat er maar één dag, want morgen wordt het als brandstof in de oven gegooid. Toch kleedt God dat gras zó mooi met bloemen aan. Dan zal Hij jullie toch zeker óók aankleden? Wat is jullie geloof toch klein! Mattheüs 6.

Op internet kwam ik een analogie tegen tussen het huis van God van Moslims en de zonnebloem en in China belichamen bloemen schoonheid, deugdzaamheid, integriteit, moed, puurheid en hoop. Ook staan zij in China symbool voor seizoenen en maanden. In de Chinese cultuur is er ook het geloof dat lelies zonen te brengen in een familie. Ook in China worden ze, net als in Nederland, aan vrouwen gegeven op bruiloften. Al lang geleden in oude culturen was de lelie het symbool van het licht, de vrede en wedergeboorte. In het oude Judea was zij het symbool van de stam van Juda. Daar staat tegenover dat de stamper van de lelie als een fallus symbool wordt gezien en wat ik ook wel hoor als de bloem van de dood omdat hij op begrafenissen te zien is.

Een bloem of kruidenachtige, met vele mogelijkheden, die lelie en dan vooral de witte. Voor mij staat zij voornamelijk symbool voor schoonheid en puurheid en is zij een dankbaar object om te fotograferen.

Read more

Het schijnt dat de prikkels uit de omgeving die de REM staat triggeren dat doen via de vecht of vlucht reactie, de overlevingsstand van het sympathisch zenuwstelsel. Dat brengt namelijk het lichaam in staat van gereedheid, wanneer inspanning vereist is en een spannende of bedreigende situatie deze reactie oproept. De overlevingsstand zeg maar. Het stofje dat hierbij hoort, is de neurotransmitter adrenaline. Ook komt hier veel van het stresshormoon cortisol bij vrij.  Daar wil je ook niet teveel van door je lichaam voelen gieren. Ook het belonings- of straf mechanisme, betrokken bij de evaluatie van beloning en straf, speelt een rol in dit proces. Dit proces vindt plaats in een deel van het limbische systeem, dat ook wel het zoogdierenbrein wordt genoemd. 

Wanneer iemand door een kleinigheid enorm woedend wordt bijvoorbeeld dan is dat omdat er een patroon van overeenkomst is dat waarschijnlijk gegroeid is. Dit is ook wat leren doet: de concentratie is gericht op het bestaande patroon en hoe meer dat gebeurt hoe groter dat patroon van overeenkomst wordt. De REM staat wordt getriggerd via signalen door de thalamus heen die de REM staat activeren waar onze instincten in bewaard zijn. De thalamus is de verbinding tussen het letterlijk en figuurlijk hogere en het lagere deel van het brein. Thalamus betekent in Grieks slaapkamer. We focussen onze aandacht dan op de prikkel en onze pupillen vergroten zich en de bloedstroom naar de hersenen neemt toe. Als dat langer duurt worden de opgeslagen patronen vergroot en versterkt. Het onwenselijke, want ongezonde, gedrag wordt aangeleerd ofwel versterkt.

Woede kost op zich al veel energie, maar wanneer iemand ook ’s nachts teveel energie verbrandt in zijn remslaap, omdat zijn emotionele behoeften niet vervuld worden overdag, wanneer hij of zij zich teveel zorgen maakt over een langere periode, dan wordt hij of zij depressief, heeft geen zin om op te staan ’s morgens en dingen te doen. De ongebruikelijke hoeveelheid  van opwindingsniveau in het autonome zenuwstelsel zorgt er dan voor dat er heel veel wordt gedroomd, waardoor de klachten van depressie zich voordoen. Tobben leegt onze energievoorraad. Het enige wat dit oplost is actie ondernemen om de emotionele behoeften overdag, bijvoorbeeld ontstaan doordat iemand in je omgeving je niet voor vol aanziet, of voldaan te krijgen of op te heffen door te zorgen dat het je niet meer kan raken. Dit klinkt wederom heel eenvoudig … .

Read more

Tijd heeft mijn interesse en ik wilde er een keer over schrijven, maar wist niet hoe. Ergens diep van binnen weet ik dat tijd niet bestaat maar hoe iets te verklaren dat niet bestaat? Gelukkig, zoals vaak zo niet altijd in het leven komt er een oplossing. Al is dat anders dan je verwacht. Afgelopen weekend was ik kijken naar de expositie van Frits Jonker. Er was veel moois te zien en allemaal perfect uitgevoerd. Terwijl ik rondkeek viel mijn oog op een dun boekje, “Het idee van de eeuwige wederkeer”, getiteld. Ik breng het woord wederkeer in verband met Nietzsche en heb het boekje gekocht en in korte tijd gelezen.

Frits is vooral geïnspireerd geraakt dit boekje te schrijven door de ideeën van Ouspensky en films over wederkeer. Ik heb ooit een klein boekje van Ouspensky gelezen. Het enige voorbeeld van een film die ik zelf gezien heb is Groundhog Day, ook één van mijn favoriete films, die ik in de jaren negentig keer op keer bekeken heb. Eeuwige wederkeer is het idee dat alles er al is en vaststaat en dat de mens daarin eeuwig is en het product én de producent is van verleden, heden en toekomst. Er is geen tijd, er is alleen bewustzijn. Tijd is een illusie die behoort in de categorie van het menselijk lichaam dat slapende is, droomt dus. En ook een illusie is op de schaal van wat eeuwig is. Materie is een tijdgebonden manifestatie. Wat er toe doet is bewustzijn.

Bewustzijn is iets anders dat mij bezighoud. Het idee hier is dat het bewustzijn de ziel is van het leven en dat de ziel eeuwig is, niet door reïncarnatie in opeenvolgende levens maar door je bewust te zijn van je ziel en het feit dat het leven van alle tijden is, ook op dit ene moment. Je bent je ziel indien je je daar van bewust bent (geworden) en je bent de uit onder andere India bekende slang, die in zijn staart bijt, de Ouroubouros. Frits merkt daar over op dat de slang zichzelf uit zijn mond creëert, gezien in het licht van zijn idee van de eeuwige wederkeer een juiste constatering. De slang dat ben jij, zo vervolgt hij, van geboorte tot dood, maar het lichaam slaapt en is tijdelijk. Geboorte en dood zijn één en hetzelfde moment, de ervaring van beweging (door tijd) is een illusie. Het resultaat is dat net als in de film Groundhog day, dat je je eigen leven kan vormgeven en perfectioneren doordat je steeds opnieuw hetzelfde moment beleeft. Je geeft de informatie over hoe het nu met je gaat door aan je in het verleden en in je toekomst levende ik. Jouw ik nu, is dan het stemmetje dat je hoort in je hoofd ergens in het verleden of het stemmetje van de toekomst dat je nu goede raad geeft.

Ik raad je aan dit boekje, met een helder en duidelijk betoog, te lezen. Het idee van de eeuwige wederkeer is echt een opluchting, een bevrijd zijn door bewustzijn van de illusie van alledag. Het is mogelijk iets van je leven te maken, te doen waar jíj zin in hebt.

Read more